Siedziba gminy. Pierwsze zapisy pochodzą z kronik Jana Długosza i dawnych ksiąg kościelnych z końca XV i początku XVI w. Była tu wieś szlachecka z folwarkiem Żerzyńskich, a później Męcińskich. W XVII w. stał tu już drewniany kościółek p.w. Św. Andrzeja Apostoła obsadzony przez jezuitów do czasu kasaty zakonu w 1773 r. Obecny kościół murowany – rotunda – klasycystyczny projektu Christiana Piotra Aignera – architekta i budowniczego dworu Czartoryskich z Puław. Budowa rozpoczęta w 1803 r. i ukończona w 1848 r. staraniem nowego właściciela dóbr Adama Wessla. Jest to ciekawa i nietypowa dla polskich świątyń bryła. Na ścianie frontowej tablica z wymienionymi poległymi mieszkańcami gminy w wojnie polsko – bolszewickiej 1920 r. Obok murowana dzwonnica. Na miejscu starego drewnianego kościółka znajduje się murowana neogotycka kaplica grobowa rodziny Wesslów z 1855 r. Ciekawostką jest zabytkowy zespół dworsko – parkowy datowany na okres od XIII do początków XX w. z murowanym pałacem, czworakami, stajnią, spichlerzem, stodołą, piwnicą, oranżerią, gorzelnią, magazynem spirytusu, kuźnią i budynkami drewnianymi, które uzupełniały całość zespołu. Drewniany dwór z XVII w. z mansardowym dachem, portykami na każdej ze stron elewacji można oglądać w Muzeum Wsi Lubelskiej (oraz na znaczku pocztowym za 60 groszy z 1997 r.). W parku rosną liczne okazy drzew w wieku ponad 150 lat. Na cmentarzu parafialnym znajdują się pomniki w hołdzie: powstańcom 1863 r., partyzantom BCh, AK, WiN. Przy trasie Warszawa – Lublin w lesie przed skrzyżowaniem z lokalnymi drogami, w odległość ok. 1 km, po prawej stronie stoi pomnik – pamiątka zwycięskiej bitwy – zasadzki stoczonej przez powstańców 8 VIII 1863 r. dowodzonych przez Jana Michała Heidenreica „Kruka”. Celem bitwy było zdobycie pieniędzy przewożonych w konwoju z twierdzy w Dęblinie (Iwanogród) do gubernialnego Lublina z zawartością 200 000 rubli w srebrze.